dr

Miłosz Markiewicz

Historyk sztuki i kulturoznawca. Doktor nauk humanistycznych w dyscyplinie nauk o kulturze i religii. Adiunkt w Katedrze Teatru i Sztuki Mediów oraz członek Humanities/Art/Technology Research Center. Absolwent Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, były pracownik Katedry Nauk o Sztuce Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie. Brał udział w zagranicznych seminariach i szkołach letnich, podczas których kształcił się m.in. pod okiem Rosi Braidotti, Evy Hayward, Natashy Myers czy Patricii MacCormack. Tłumaczył na język polski m.in. teksty Rosi Braidotti i Bernarda Stieglera. Był członkiem redakcji kwartalnika filozoficznego „Estetyka i Krytyka” (obecnie „The Polish Journal of Aesthethics”), jest jednym z redaktorów pisma kulturalnego „Fragile”. Członek European Society for Literature, Science and the Arts. Kierownik literacki Teatru Śląskiego im. St. Wyspiańskiego w Katowicach oraz członek zespołu kuratorskiego Ogólnopolskiego Festiwalu Sztuki Reżyserskiej INTERPRETACJE. Jako dramaturg i autor adaptacji współpracował m.in. z Teatrem Zagłębia w Sosnowcu, Teatrem Gry i Ludzie, Teatrem Nowym im. K. Dejmka w Łodzi czy Teatrem Śląskim.

 

Zainteresowania badawcze:

  • etyka i estetyka posthumanizmu
  • redefinicja wspólnoty w kontekście kryzysu ekologicznego
  • dyskurs antropocenu
  • nie-obecność jako paradygmat poznawczy
  • współtwórcze praktyki wiedzy
  • autoetnograficzna krytyka instytucjonalna

 

Ważniejsze publikacje:

Wiedza po Człowieku. Ku nowym praktykom dyskursywnym i postludzkiej pluniversitas, „Czas Kultury” 2021, nr 4 (211), współautor: Arkadiusz Półtorak.

Instytucja kultury jako źródło cierpień. Autoetnografia przemocy strukturalnej, „Czas Kultury” 2021, nr 4 (211).

Geontowładza algorytmów. O produkcji dyskursów w Antropocenie, „Er(r)go. Teoria, Literatura, Kultura” 2021, nr 42.

Zielony aktywizm w pułapce Kapitałocenu. Neoliberalna ekologia jako uprzywilejowanie, „Anthropos?” 2019, nr 28.

Obrazy, których nie widać. Kilka uwag o moderowaniu treści w internecie, „Widok. Teorie i Praktyki Kultury Wizualnej” 2018, nr 21.