Magdalena Rewerenda

 

 

Teatrolożka, recenzentka, badaczka i adiunktka w Katedrze Teatru i Sztuki Mediów. Absolwentka wiedzy o teatrze na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 2018 uzyskała tytuł doktora nauk o sztuce na podstawie rozprawy Archiwum teatru jako przestrzeń performatywna. Konsekwencje „Nie-Boskiej komedii. Szczątków” Olivera Frljicia (promotorka: prof. UAM dr hab. Ewa Guderian-Czaplińska). Pracowała w Instytucie Nauk o Kulturze Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, wykładając na kierunku kulturoznawstwo oraz na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, prowadząc zajęcia ze współczesnego teatru dla studentów scenografii. Należy do zespołu badawczego „Performatyka i studia nad przekładem” (Wydział Humanistyczny UMK). Współpracuje z portalem „Kultura u podstaw”, dla którego komentuje życie teatralne w Wielkopolsce. Pełni funkcję opiekunki studentów pierwszego roku wiedzy o teatrze.

 

Zainteresowania naukowe:

teatr i dramat współczesny oraz ich kulturowe i społeczne uwikłania

teatr i dramat antyczny oraz ich współczesne reinterpretacje

dokumentacja sztuk performatywnych

zwrot pamięciowy i archiwalny we współczesnej kulturze i humanistyce

 

Najważniejsze publikacje:

Rewerenda M., Performatywne archiwum teatru. Konsekwencje „Nie-Boskiej komedii. Szczątków” Olivera Frljicia, Wydawnictwo Naukowe UMK, Toruń 2020.

Rewerenda M., Tożsamość, pamięć, emigracja. „Nasza przemoc, wasza przemoc” Olivera Frljicia, „Archiwum Emigracji” 2020.

Rewerenda M., „Szczęśliwy Książę” Jana Dormana jako autoarchiwum, „Pamiętnik Teatralny” 2019, zeszyt 3-4 (271-272).

Rewerenda M., Wytwarzanie archiwum. „§1000” Anny Baumgart, „Narracje o Zagładzie” 2016, nr 2.